προεῖπον

προεῖπον (also

A

-εῖπα Plb.3.114.8

), [tense] aor. with no [tense] pres. in use, προλέγω and προαγορεύω being used, part. προειπών, inf. προειπεῖν:— foretell, Pl.Euthphr.3c, al., Gal.14.601; premise,

τοῦτο προειπόντα ἐπειπεῖν τὰ ἔμπροσθεν Arist.Rh.1394b31

.

II proclaim or declare publicly,

ἀλλήλοισι πόλεμον π. Hdt.7.9

.

β; ξεινίην τοῖσι Ἀκανθίοισι π. Id.7.116

;

ἀγῶνας ἑκάστοις X.Cyr.1.6.18

; νικητήρια ταῖς τάξεσι ib. 2.1.24;

θάνατον αὐτῷ π. μὴ πράξαντι ταῦτα Pl.Lg.698c

; π. τινὶ φόνου make proclamation of murder against him, D.59.9, cf. Lex ap.eund. 43.57;

π. τοῖς θεοῖς ὅτι . . Pl.Cra.401a

; ὀνυμάξει αὐτὸν προειπὼν τρῖς ἁμέρας giving notice of three days (within which he must answer the call), Berl.Sitzb.1927.167 ([place name] Cyrene);

ἐν ἡμέραις πέντε ἀφ' ἧς ἂν ἀλλήλοις προείπωσιν BGU1050.27

(i A.D.).

III c. inf., order or command before,

πρό οἱ εἴπομεν . . , μήτ' αὐτὸν κτείνειν Od.1.37

, cf. Hdt.1.21, 155, 7.12, S.OT351;

οἱ νόμοι προεῖπον αὐτῷ μὴ δημηγορεῖν Aeschin.1.3

;

π. τοῖς καδεσταῖς ἀλλύεθθαι Leg.Gort.2.28

: c. acc. et inf.,

π. σῖτον ἐσάγειν τὸν βουλόμενον Th.4.26

; π. αὐτῷ δήσειν threatened him that . . , And.4.17.

2 enjoin, c. acc.,

π. Λυδοῖσι τὰ ὁ Κροῖσος ὑπετίθετο Hdt.1.156

.